Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's
Walter
Ja, leg eens uit Henk !
Of ben jij ook zo één van die “Wilde Weldoeners” ? Hier dan een tip: neem spiegeltjes, kralen en zilverpapier mee, zijn ze dol op…
Ach weet je, ik snap het ook wel. Het heeft allemaal te maken met onze eigen westerse bril. Door die westerse bril kijken we naar Afrikaanse landen. We zien dan mensen in rieten hutten wonen, op blote voeten lopen, water halen uit de put. We vergelijken dat met ons eigen westerse leven en hebben met deze mensen te doen. Veel westerse toeristen zijn zelfs erg aangedaan bij het zien ‘van zoveel armoe’.
Het leven van veel mensen in Namibië is natuurlijk ook niet te vergelijken met dat van de gemiddelde Nederlander. Voor ons is het leven in Nederland de normale (en daarmee gewenste/ideale) situatie. Rieten hutten, vuile kleren en blote voeten passen daar niet in. We vinden de mensen zielig en hulpbehoevend en veel toeristen bekruipt het gevoel dat ze hun rijkdom zouden moeten delen met deze mensen. Herkenbaar denk ik? Om misverstanden te voorkomen: ik ken dat gevoel ook.
Maar de vraag is wat je met dit gevoel moet doen. Vele tientallen jaren ontwikkelingshulp hebben ons geleerd dat het zomaar geven van geld en spullen ontzetten weinig heeft opgeleverd. Ja, een afhankelijke en afwachtende houding in het ontvangende land. Het is niet voor niets dat er inmiddels niet meer wordt gesproken van ontwikkelingshulp maar van ontwikkelingssamenwerking. Niet helpen maar samenwerken. Ook hebben al die jaren ontwikkelingshulp geleerd dat we onze westerse bril soms moeten afzetten. Dat we niet teveel moeten uitgaan wat volgens ons goed is voor ‘die arme mensen in Afrika’. Als je het de mensen namelijk zelf vraagt, blijkt dat ze vaak aan heel andere dingen behoefte hebben dan wij veronderstellen. En op de zoveelste toerist die als een weldoener pennen staat uit te delen, zitten ze niet te wachten. Wat Walter ook zegt: het zijn de kraaltjes en spiegeltjes van onze koloniale voorvaderen. Het is nu 2010!
Als je iets wilt doen, ga dan (zoals Joris, die deze discussie startte) op zoek naar een goed project, gerund door de lokale bevolking zelf. Laat de mensen daar zelf bepalen op welke manier ze jouw geld of spullen efficiënt kunnen inzetten.
Blijft altijd een lastige discussie natuurlijk. Ik kom er voor mezelf in elk geval niet altijd uit, want hoe je er ook naar kijkt, je zal het onvermijdelijk altijd door je eigen westerse bril bekijken of je dat nou wil of niet, we zijn nou eenmaal westerlingen. Voor wie is het nu bijvoorbeeld erg dat in veel landen kinderen vragen om geld of balpen? Voor die jongetjes zelf?, voor de toeristen?, voor beide? Is het erg als een eeuwenoude cultuur verloren gaat omdat ze nu liever baseballpetjes dragen, en opnieuw, voor wie is dat erg? Voor ons, omdat hier nu zoveel minder authentiek is, voor hen? Ik weet het echt niet, want wat voor mening ik er ook over denk te hebben hij is altijd gekleurd door mijn westerse normen en waarden.
Waar ik wel van overtuigd ben is dat armoede in de eerste plaats relatief is. Als je de enige in de straat bent met een auto, al is het maar een klein autootje, zal je je rijk voelen. Heeft de hele straat een dikke audi dan is de kans redelijk groot dat je opeens een stuk minder tevreden bent met je autootje (is maar een voorbeeld, zal niet voor iedereen gelden.) Door deze landen uberhaupt te bezoeken maken we deze mensen daarom denk ik onbewust en onbedoeld, armer. Dus als het ons echt om het geluk van deze mensen gaat moeten we misschien helemaal niet gaan, en hebben we dat er dan voor over? Ik heb zelf alvast een behoorlijke berg boter op mijn hoofd wat dat aan gaat. En tegelijkertijd…toch..als we niet meer gaan verliezen veel mensen die hun beetje brood verdienen aan toeristen verloren….is dat dan wel goed? lastige puzzel
Als je wat wil geven worden kleren (T-shirts) vaak gewaardeerd. Verder viel ons op dat er onderweg, zeker in Damaraland, veel om water en eten werd gevraagd. En al het bovenstaande ten spijt, ik weiger iemand geen eten en drinken als ik zelf een auto vol heb. Fruit en groenten worden veelal geimporteerd en zijn dus schaars en duur. Ik had de indruk dat veel mensen daar oprecht heel blij mee waren. Wat het water aangaat, begreep ik later dat het niet eens zozeer is dat men helemaal geen water heeft, maar de het water in Damaraland heeft een vieze nasmaak, en dus heeft men graag het frisse water uit flessen van de toeristen die langskomen.
Himba en San verwachten simpele producten zoals meel, rijst, en tabak.
Hallo Joris,
Wij zijn net terug uit Namibië en in de buurt van Rundu hebben wij een schooltje bezocht. Wij waren erg onder de indruk van de soberheid op deze school (onze kinderen helemaal!) en hadden spijt dat we niet van te voren in Rundu allerlei materialen zoals pennen, schriften en kleurtjes hadden ingekocht om cadeau te doen. Ik weet zeker dat de school hier blij mee geweest zou zijn!
Als je meer informatie wilt, laat het dan even weten.
Wimke
Ook wij nemen allerlei (schoolspullen, speelgoed, kleding, medicijnen) mee op onze reizen. In Namibie hebben we dit in een Sanvillage (in de buurt van Grootfontein) plechtig overhandigd aan het dorpshoofd. Heel statig nam hij dit van ons aan en was er duidelijk ontroerd door.
Ook geven we wel fruit en water aan kinderen die hekken voor je open doen, of op je auto passen. We geven nooit geld!
Inderdaad zijn ze vaak erg blij met flesjes kraanwater en fruit/koekjes, vooral in het noorden.We hebben dan ook heel veel flesjes water bij ons, wat altijd erg dankbaar wordt aangenomen.
Verder hebben wij ervaren dat ze erg blij zijn met pennen, petjes , kleding en schoenen/sandalen. Veelal omdat ze in de afgelegen gebieden hier moeilijk aan kunnen komen. We vragen vaak na een leuke kennismaking of ze interesse heben in een flesje drinken/water en iets van fruit. HEt antwoord is altijd zeer beleefd, yes please. En er is nog nooit gebedeld hierom.
lane Schreef:
——————————————————-
> Ook wij nemen allerlei (schoolspullen, speelgoed,
> kleding, medicijnen) mee op onze reizen. In
> Namibie hebben we dit in een Sanvillage (in de
> buurt van Grootfontein) plechtig overhandigd aan
> het dorpshoofd. Heel statig nam hij dit van ons
> aan en was er duidelijk ontroerd door.
> Ook geven we wel fruit en water aan kinderen die
> hekken voor je open doen, of op je auto passen. We
> geven nooit geld!
> Inderdaad zijn ze vaak erg blij met flesjes
> kraanwater en fruit/koekjes, vooral in het
> noorden.We hebben dan ook heel veel flesjes water
> bij ons, wat altijd erg dankbaar wordt
> aangenomen.
> Verder hebben wij ervaren dat ze erg blij zijn met
> pennen, petjes , kleding en schoenen/sandalen.
> Veelal omdat ze in de afgelegen gebieden hier
> moeilijk aan kunnen komen. We vragen vaak na een
> leuke kennismaking of ze interesse heben in een
> flesje drinken/water en iets van fruit. HEt
> antwoord is altijd zeer beleefd, yes please. En er
> is nog nooit gebedeld hierom.
Nooit gebedeld? Ik weet niet in welk Namibie jij geweest bent, maar in het Noorden zie je elke 2 km wel iemand bedelen om water. Ook jongetjes bij supermarkten die op je auto passen bedelen in principe om eten of water. Op je auto passen is nl niet echt nodig.
